"GÖSTER PİPİNİ AMCANA" GÖRDÜNÜZ MÜ ?

Ellinin Körü Oldu !

21 Şubat 2015 Cumartesi 02:39

"İnsan bu kadar yazabilir" dedirten yazılar, olaylar, romanlar, şiirler, şarkılar-türküler olur ya, hah, işte bu yazıda aynen öyle.

Bekir COŞKUN yazmış...Ne güzel yazmış.

Her gün bir dehşetin haberini, "aman ne olur arkası gelsin" algısı ile duyuyor, okuyor, görüyoruz.Ve peşine mırıldanıyoruz; "Ne oldu bize ?"
[Ellinin körü oldu...( Bu söz Erzurum'da kullanılır.)]

Ne oldu içimizdeki mahallenin delikanlısına, kim onu pusuya düşürüp yok etti ?

Bazılarımız da "parçala bakalım bir kaçını" misyonunun azılı savunucusu olmaya çalışıyor.

Sanı' larımızın derin kuyularından çıkabilecekmiyiz?

İşte meselede tam bunda.

Çünkü eğer o sanı larımızdan sıyrılıp ta, gerçekle, gerçek kadar ilgilenirsek...

İşte o zaman bir şeylerin insan oğlunun geldiği elli milyon yılın birikimleri değiştiğine tanık olabiliriz...İşte o zaman.

O zaman her birey bir toplumu yönetecek bilgi ve birikime diğerlerinden eksik olmayacak düzeyde olacak...

O zaman bir tek adama tapınmayacak toplum olacağız.

Başa dönersek Bekir COŞKUN'la baş başa kalmanın ayrıcalığını tadın derim...

Haydi gösterelim o zaman;

+++ ++++ ++++ ++++

PİPİNİ GÖSTER AMCANA

( Bekir COŞKUN )

İlk gururdur:

“Göster oğlum pipini amcana…”

Sonra büyürüz, baba “Göster oğlum amcana pipini” demez…

Ama hep aklımızda “göster oğlum amcana” vardır…

Gelenlere sırıtarak bakarken, o utangaçlıkta yatar gurur verecek bir şeyi gösterme dürtüsü…

Mesela bir bahanesini bulup, kaşla göz arasında tuvaletin aynasından saçımızı düzeltişimiz odur; gösterecek şey yer değiştirmiştir sadece…

Horozluk döneminde burun büyüdüğünde, ses çatallaştığında, kızarık gözler şehlalaştığında, horoz ibiği gibi saçlar göstersin isteriz kendi kendine…

Derken…

“Göster amcana pipini” gururunu yaşatan her ne varsa yaşamda sürer…

Tişört olur, gözlük olur, şişkin pazı olur, langırt oynamak olur, balıklama atlamak olur, bisikleti zıplatmak olur, küçük otomobille trafikte slalom olur…

Maksat göstermektir…

Asla silinip gitmeyen pipi gösterme, başka bir objededir artık…

Gurur veren neyin varsa…

Sonra gururla gösterilesi bir kız, bir düğün, bir ev, bir iş, bir masa, bir unvan, bir araba, bir hayat hikayesi kısacası…

Ta ki bir gün şişko bevliyeci “Göster bakalım bey amca” diyene kadar…

Bütün mesele:

Yaşamda “gösterecek” neyin var?..

Gösterecek dansın yoksa, tekme atarsın sağa sola bedenini gösterirsin… Düğünde patlatacak şiirin yoksa, tabanca patlatırsın, ses çıkardığını gösterirsin… Üç cümle edecek kadar güzel söz bilmiyorsan, küfür edip kendini gösterirsin…

Neyin var “gösterecek” meselesidir hepsi…

Varsa; sinema…

Tiyatro…

Müzik…

Kültür, bilgi, hobi, sanat…

Fikir, akıl, yetenek, başarı gösterirsin…

Ama tüm bunlar yoksa “gösterme” dürtüsü bir canavara dönüşür de, ne yapar yapar yine de kendini gösterir:

Silah, bıçak, şiddet, taciz, tecavüz…

Bakmayın siz imamın “Doğurabildiğin kadar doğur” dediğine…

Özenli, eğitilmiş, sevgi öğretilmiş, başı okşanmış, ilkeli, vicdanlı, pipisinden başka “gösterecek” çok şeyi olan çocuklar yetiştirin anneler…

Bu acılardan kurtulmanın tek yoludur bu…

Yoksa her köşede ilkelliğini göstermeye hazır bir canavar bekler…